شما اینجا هستید   |

كمتر كسي را در روستا ها و حتي شهرهاي مازندران مي توان يافت كه با دعاها، سوگندها و نفرين هاي مازندراني آشنا نباشد. اگر بكار نبرده باشد حتما” به گوشش رسيده است و با اينگونه واژه ها و عبارات، چندان بيگانه نيست. حتي مازندراني هايي كه سال هاي سال در خارج از كشور به سر مي برند با خواندن عبارات زير، يادي از دوران گذشته و شنيدن چنين واژه هايي از زبان پدر، مادر، همسايه و ديگران مي افتند.

 

الف) دعاهای مازندرانی ( الاهي پير بهووي و…)

 

ب) سوگندهاي مازندراني ( ارواح مِه مار و…)

 

ج)نفرین ها هاي مازندراني ( الاهي هر چي بَتجي نرسي و…)

 

د)احترام هاي مازندراني ( ته گره بومه و…)

 

 

در سلسله گفتارهايي به مواردي اينچنيني كه همچنان در فرهنگ مردم مازندران جايگاه خود را حفظ نموده است خواهيم پرداخت. شما نيز اگر مواردي را به ياد داريد براي تكميل اين بخش ذكر نمائيد.

 

احترام هاي مازندراني

 

 
ته قربون بومه: فدايت مي شوم

 

ته گِره بوُمه: فدايت مي شوم

 

ته دوُر گِردمِه: دورت مي گردم

 

ته لِ بوُرده بینجمِه: معادل کوچک شما هستم(ساقه برنج روي زمين افتاده)

 

مخلِصِمِه: مخلص شما هستم



تِه دخیلِمِه: متوسل شدن به کسی



تِه سَر دوُر گِردِمِه: دورت بگردم



تموم دِنيا اتا وَر تو اتا وَر: تمام دنيا يكطرف تو يكطرف

 

بي تو، دِنيا دني بوعه: بدون تو دنيا نباشد

دسته بندی : گویش و لهجه
به اشتراک بگذارید : | | |