شعر چکل :

دومبه چِکل تِه حال کار خوار هَسته /  شاه سنگ بِن هَندا کولِک جار هَسته

نَروخِر وا دارنه و دیار هَسته / گِلر پِه یخچالِ هِدار هَسته

گلرد  پن یخچال هدار هسته / تِه جان یال همه جا دیار هَسته

سنگسر و شهمیرزاد باره کو  /  سیاه کو و نیزوا کو و هیکو

کَمر پِشت و دِهمیون و اِنارم  /  گوگلی و تلاجیم و اسبه رو

اَرمون تِه ریگ چشمه بچا او  /  تِه پائین همندی گالش گو

کَتل تَش چِرک چیرک سَر شو  /  چَند خارِک خَسته تن ره کرده خو

هر وَره کِه هارِشِن تِه جان جانه  /  تِه جان جان چِکل چَنده جِوانه

اینوَر ویشه ، اُنور همند مرتع  /  فَریم تِه دامن روزی رسانِ

شِروین خوانه تِه وسته قصه باره  /  طَوری جِه حرف سَر دَوسته باره

نِواجِش بی یله گوش مَجی لا  /  حُسنی نارهِ هر آنچه هَسته باره

تِه خوب دوندی اِما چِتی گَت بَیمی  /  تی سا پِه لینگ وِشنا بِتیم دَئیمی

یا کَل چُو یار ، یا گوکِوه خال چیمی  /  از خُورد کی کار دِله گت بَیمی

خالکِ گوکِ لِنسه وِنه مار  /  خالک وَچه ، چو جِه بیِه تیمار

نِنِا سازکتین و بِوا هیمه چو  /  اَنده زونه اَمِه زَهله بُوره مار

بی زهله وچه ره کی نزنده کار  /  اِرباب و کدخدا، جاندار، پاکار

هَر کس راست بَی بیبو صِوی جمندر /  اِماره تا نِماشون وَرده بیغار

پی یِردل خِشه پسر بیه مَرد  /  حرف اِشنا وَچه خوار و اَهل درد

کَل خِشاله کِه گی کَل دَرِ شُوپه  /  دیگه نَدونده نوکر نَونِه مرد

اِرباب و کَدخدا هِم بَینه نُوکر  /  وِشُون هم داشتِنه شِه جِه آقاتِر

اِما جِه عاشقی دِل باد بِداهِن  /  چِشمه سَر یار دُوش آفَتو هِدائن

صِواحی کار نِماشو غِصهِ بار  /  هَمش در فِکر شیمی کی وَمبی پُول دار

غَزل ره بشورم هاکنم تیمار  /  شِه زن بیارِم بَوم عیال وار

عَروسی کِردمی با قَرض و قُوله  /  کاوی و بِز کُوله تا طِلا کُوله

همه رِه کُوشتی آبرو نَشوئِه  /  دِ روزی نیه اَمه دوش دیه جُولِه

بعد از بیست سال که دَهیمی قِراری/  سی فرسخ راه پیاده شیمی ساری

اَمه مِزد  اَندهِ نَیِه تا بَوه  /  رَشتی عَلیجه و قند و گَرماری

قِراری و، قِراری و، قِراری  /  اَمه لامیزه بِن نونِ بیغاری

دِ سال سربازی هم وِنه خِرشه  /  قِراری نونه اَمِجه کناری

بنافت جه تا فریم توری دَوستن  /  نماشون سَر دِواره دَگر دِسِتِن

کلک و پرچم ِسَر بَپِرسِتن  /  نُومزه بازی هاکردِن دَگردِسِتِن

اَتاگَتُ همه خُوردون بی شِلوار  /  اَتا سِر و هَمه کِندِس ولَیک خوار

اَتا خِشه و باقی صد غِصه بار  /  سِوار  اَتا باقی بینه چار بدار

مرس . . .  بند و اون وَنگ زَنون  /  مِرس و هَلی چال و دَم زَنُون

میرزا علی گوخسه و کِلوا نُون  /  تِلم بن صف کَشینِه کیجائون

قَد بِلند دیم اِسبه چِش سیو  /  دِل تَپ تَپ اَتا کَچه آش و اُو

مِرس کِلا وِشونه دوش پِر دو  /  بَتج بَتج تا سنگِده یکه دو

نا وِشونه کار مَعلومه نا اِقبال /  سَر و دوش جِه کشنه هیمه و خال

یا گندم جار یا گرس جار یا تیل چال  /  یا دشت سر یا هیمه بن تیل چال

اون سِفت تن ده ساله بیه غِلوال  /  پیله بی نون بُوشه ایمون نِخوانِه

سِفره تیسا بُوشه مِهمون نِخوانه  /  تیم جار بَخِتن و شاه خُو بدیئن

کِلُوم حِیون خوانه انسان نِخواِنِه  /  اما جا خواستمی که جائی بوشه

فراخ نَوه اَتا کِرک کِلی بُوشِه  /  خَنده خِشالی قَصر سازنه

بِرمِه جاونه پیت کلی بُوشه  /  قَهرمون داشتمی اما کشتی گیر

اگر مشتی بیبو آخر خورده تیر  /  هَمه در بدر و سِلاب و اَسیر

نادون گَت بیمی نادون بیمی پیر  /  چپون لَه لِه زُوئه تا دِل نَتِرکِه

گالش کَلی دائه تا روز بگرده  /  لیلی جان و کَتولی و امیری

دست به دست دانه تا بِرمِه دَگردِه  /  بی خود نیِه همه جا چِشمِه دارنِه

زیارت سر جِه او سَر دَر ایارنِه  /  دئیه روز هرچه بِرمِه بِسُوتِه

چِه شُوهائی مِثل مَر سیو بیه  /  اَتا سِتاره هم آرزو بیه

نامرد وار کوشته هر جا سُو بیه  /  کینگِ سوگرِ  سو هِم پیدا نَیه

تَسبیح تیم هم اَتا شب نِما نَیه  /  هِوا دَم داشته اصلا وا نَیِه

طِلا هِی ونگ زوئه روز پیدا نَیه  /  مَشروطه بِموئه بَیه اِنقلاب

دِشمن فِراری و اِمارت خِراب  /  وِشنا نون وار و گت بیه سِلاب

اِفتاب در بِموئه بند بِمو شِلاب  /  دِ روز راحت نکرد دعوا سَر آیته

سَر تقسیم جا نِزاع دَر آیته  /  عوض کار برار تِفِنگ وَر آیته

آباد نَیه کیمِه ره خُون سَرهایته  /  دِشمن درجِه بورده رُوجین جِه بِمو

پالونِ دِم بِدا و زین جِه بِمو   /   شِره رِه دِم بِدا پُوتین جِه بِمو

اَتا جیف کَم بیه خورجین جِه بِمو  /  برار کُوشی بَد شَره دُوندی فال

پیرون با تِنِه این خار مِثال  /  اَتا بِنه که مال، شاخ زنَده مالِ

بِنه کَسر و گالش بَد وینده مالِ  /  چِکل دِنیا نَه سَر دانه نَه سامُون

انسان دِنیا اِمبی میرِ مبی حِیوُن  /  اَمه کار بدتر از پَریم قِرون

اِما گِج هَستِمی وِ بَیه بَد نُوم  /  مِرس سی شِلِک الآن گَت بَیه

بِلنِد بَینه کِلفت، اَبر جِه رَد بَیه  /  آن گت گت آدِمِا دیگر گَرد بَیه

خِشی و ناخِشی همه درد بَینِه  /  اَتا روز گُوتِنه مِه جان زِنا

چوسی شیه به اسب و خَر وِرزا  /  الآن دست اِشن اتا قُل هو والله

تا بوردی چش بزنی عمر تِموم  /  سَر و پوست گِل بِن ماچکِل شُومِه

مَردی زن وَرِنه زنا  شی کِنِده  /  هَندا سال نَیه نُوم تِه گُومِه

چِکل تِه حال خوار و مِه حال نِخاره  /  تِه ور آفتاب ایِنجِه وارش باره

اُتول سِواری و شَق شَق دَمِتِن  /  دَست اِش دُشمن و اِزال بیکاره

دِشمن اَتا دِ تا نیِه این دوره  /  از بَس گَت پیدا نیه این دوره

بُم اَتُم دارنه اِرب اِشِنِه  /  میست و دِرُش صِوا نَیه این دوره

چِکل هر وقت پلنگ اِنه تِه کَلدوش  /  قِرنِه کِنده صحرا ره تَرس گرنه دوش

مال و مالدار جِه وَرنِه حِواس و هُوش  /  مِه شعر بی صِدا بَخون وِ نِه گوش

گَتی نا به قَد و نا قِد و قِرنِه  /  گَت اون هَسِته که خُورد دَست رِه گِرنِه

اگر ترس بِداهِن گتی ایارنِه  /  مُوزی دار گَت هَسِته موزی گلی یارنِه

ته گِسفِنک کیجا قَلعه و سَر چِک  /  گِسِفِند چِرا بَوردن آن چِک تِک

اون دَست وِرینده اُو چِک چِک  /  اون پُوست کِلا بُورد شاپو بِموُئِه

اُون لَمچوخا بُورده پالتو بِموئِه  /  چِرم شِره بُورده شِبر و بِموئِه

جان چُپُق بُورده اِشنو بِموئِه  /  گالش چَپون قِد کمتر بَیه

لله آهنی کتر بَیه  /  نُوکلِز و لاک هم چُوجِه بَیه

پِلاستیک همه جِه سر تِر بیه  /  مکتب شُوها گت بیه و با سواد

مِنم، فراوان و دَلیل داد و بیداد  /  وقتی وَچِه پیِر جِه گیرنِه ایراد

آخوند احمد ره دیگه کی کِنده یاد  /  آخوند احمد رِه خامبه یاد ها کِنم

فاتحه جِه وِرِه دِلشاد ها کِنم  /  چِکل وِستِه مِن چَندهِ بَسروئِم

سَر و دِل رِه چَندهِ ناخُن بَکُوئِم  /  دل دیم رِه چَنِده دندون بَجُوئِم

تِک ره میم هاکِنم و لال بَوئِم  /  چِکل اون سالها بُورده و دیگه نِنِه

او که پیشی شُونه پِشت نَشُنِه  /  اگر چِه پیروُن دِل خَلِه وِنه

همه حُسنی بَیِه دِل رِه خِش اِنِه  /  خَتنه کردن گوسفند کُشون و شِواش

کت بین با کِلوا نُون و دِو آش  /  زِمستُون گرس شِله و تِرشی آش

دهم روز پِلا بِن گِسفِند لاش  /  مُحرم بِمو بُو رَخت کِردِنه عَلم

بِرنجی بُوق جِه مِردِم رِه کِرِدِنِه جَم  /  کِت کِته بینِه صَفِدر عموی جمع

سیو کِتری جِه چائی کِردنِه دَم  /  هَرکه مِزدیر بیبو دُوش گیته علم

آقا سِلام شیمی تا تَپوک دَم  /  شاه سلام و آقا سلام گُوتِمِی

سِلام دامی عَلم سَر بیِه خَم  /  سید اسماعیل حسین حسین خُوندسته

زیارت سر دَستِه اَتی مُوندسِتهِ  /  فاتحه رِه سَید میرعِماد خُوندسِته

عربی رِه وِ چَنده خوار دونِستِه  /  پیر مردها تَکیه دِله سِه به چار

یا صحبت کدخِدا یا میرشِکار  /   اَتی چپق اَتی کشینِه سیگار

میرزا عیسی گپ زوئِه چَندهِ خوارخوار  /  کِت کِته سینه زوُنِه سَقا نِپار

اُون کِه سینه صدا هِدا بو خوار خوار  /  جلو دَیه باقی رِه زُوئِه کِنار

خنده رِه قِرد دامی دل نِوه کَتار  /  قَتلِ شو صبح صادق وا نَوهِ

اَندهِ گوتِمی تا صبح وا بَوهِ  /  صِواحی نُون و شیر دانِه اِمارِه

بَئِیتِه گلی رِه  دوا بَوه  /  عروسی و عزایی فَرق نَکردِهِ

دِ سه روز تن اگر راحت ها کِرده  /  حِنا بَندون بیه عاشورایِ شُو

باتی هر روز امه تن کار ها کرده  /  امروز جمعه فِردا شَنبه نِداشتِه

وَرف وارش یخ و دَمِه نِداشتِه  /   مالداری با زراعت جان هِشته

اتا شُو اَمه سَر سَرین نِهِشتِه  /  عروسی روز سِرنا دایرهِ دَمبِک

لوتی گیته دارون چرخ زوئه پشتک  /  نواب خاله . . .  مَجمِه وِنه تِک

شاه وزیر کا جِم وَچون خِردِنِه کِتِک  /  میوه روش بِموبُو اما گیتِمی پَر

هِی دعوی کِردمی مارهِ سَر و وَر  /  قِیمت دُونه و میوه بِرابر

مارون دونه دانِه میوه دوش سَر  /  میوه ره گاز زُومی با فِنی زِک

اَتی پیله اَتی دست و اَتا تِک  /  بی مار گس  . . .  چِش پِر اَسری

وچون شِه نیم خِرد رِه دانِه وِنه تِک  /  چِکل ته دل سَر چند تا ستاره

اسپهبد مَرزبان تِه یادگاره  /  وِنه حرف سخن دِنیا رِه مَشتِه

بَنوشتِن و بِهِشتِن چنده خواره  /  آدم یک روز اِنه یک روز هم شُونِه

میان این دِ روز چند تا مِقومِه  /  مِقوم وِرگ و . . . گِوسفِند گو

مِقوم آدم هم در گپ گوته  /  اگر گِم بوئهین گِم خِدائی

میون نُوم مگم نینه جِدائی  /  روات پل خراب از کار دنیا

همیشه زِندوئه شیخ بهائی  /  جانِ چِکِل تِه زا زِکا جِگردار

شیر نرو پلنگ سون و تفنگ دار  /  ازین بَد هم ماروُن جِه تِه مَرد بیار

مَرد خوامی مَرد جِه دنیا پایدار  /  دُمبه چکل طالب تِره یاد اِنه

تِه جان گوش هَندا وِنِه داد اِنه  /  وِنه زاری بلبل رِه فِریاد اِنه

بَعد طالب کی چِکِل جِه شاد اِنه  /  اون سَر جِری طالب طالب خوندنه

وشِه دِل طالب یاد موندِنه  /  شِه سرنِوشت رِه وِنه جُور بَدیئن

خوار خوار هارشی طالب رِه هم مُوندنِه  /  چِکِل وقتی ته تن کَل بِز لُو شُونِه

تِه پَهن سینه جِه اِشکارگُو شُونِه  /  بهار اِنه و تِه تَن عطر و بو شُونِه

عسل ماز شَهدسِته از کندو شُونِه  /  سِلِک تِه دامن دِله خُو شُونِه

چَپون لَلِه زنده و غم فِرو شُونِه  /  گالش گو دُوشنه شیر اَفتُو شُونِه

گوِ شیر دِله کُولِک بُو شُونِه  /  گوکِ پِه چو خِزنه بِرمِه خُو شُونِه

مِختباد پیر وُنه چِشِ سُو شُونِه  /  چَتِر بَزِه عاروس رَخت اُو شُونِه

دوماد تور کِله دُوش چِکِ لُو شُونِه /  تِلم خُونِش اِنه ماست جِه دُو شُونِه 

مُنتظِر وَچِه خَستِه خُو شُونِه  /  ابر دل گیرنِه وِنِجِه او شُونِه

کوه رِه وَرف پُوشِنِه صحرا خُوشُونِه  / الان هسه بهار پنجی او شونه

مِره یاد بیار وُ مِه شِعر رِه یاد دار  /  که از من نُوم تِه بَیه وا جار

الآن هسته بهار پنجاه و چار  /  تِه در قاف و مِن اینِجِه میُون غار 

که دشت شیر نَر بَیئه بیکار  /  اِشکم مِزدی وَچون وِستِه کِمِبه کار

رَفِقُون همه شُون هَستِنِه سِوار  /  جِواب سِلام رِه نَدنِه خوار خوار.