هَديه به روح جان ماروُني كه وشون گرم كَشِه اِماره ياد نَشوُنه.
اي بي يمو فصل بهار، بلبل شونه بالاي دار
ني يمو اِ مِه جانِ مار، دل هسِّه خلِه بي قرار، از دوري شه جانِ مار،
بهار بَيِّه مِسِّه خزون
مه جان و دل بَيِّه خزون
دشت و دمِن بَهيِّه سبز
گل ها همه بيّه قشنگ
دارا شكوفه بزوئه، بلبل دره آواز خونه، مه جان مار ني يموئه
اي بلبل شيرين زبون، آواز بخون آواز بخون، از دوري مِه جان مار
مِره بشتِه تك و تِنار ، با مردِم ناسازگار
نِخامِه بي تو اين دِنيا ، اين دنياي بي بندو بار
اگه تو دَي بويي مِه ور، نِداشتِمِه غم دِنيا
دل تنگ هَيته تِه خِش سِه ، ته گرم گرم كشِه ي سِه
يادش بخير كه اون روزا ، مه سَر ره تو، دست كشي آ مره اِشتي لينگ بالا
گِتي باخِس جان دتر، جان پسر
عزيز دل،
مِه جان دل
مِره كشه زويي ولّا، گِتي هسي تو مِه دنيا،
چتي فِراموش هكِنم ، ته اون حرفـو ، ته اون كارا
خله خالي هسِّه تِه جا
فداي تو اي جانِ مار
مِره بُگذِر تو اين دِنيا
مِسِّه دِعا هكِن ولّا
تا نهو وم آق دنيا
اينتا شعر ره خواخِر سيده خديجه هاشمي كرويي (نوه حسن علي نيا (معروف به حسن تبّال) و همسر علي اصغر حسيني فرزند اسلام( بهوُته و با همه ي وجود تقديم هكرده به شه شي مارجان خدابيامِرزي و همه ي مارون و گت ماروني كه اين دنياي جا بوُردنه وُ ، وشوناي جا خله خله خالي هسِّه.
ارمون ماروني كه وشون سايه، امه سر بالا بَي ته دره ره، ويشتر بدونيم.
ترانه ” جان مار ” با صداي زنده ياد حسين زاده
مادران روستا در مراسم هفتم مادر ، سيده سليمه حسيني ايمني(ره)