۱- قیام امام علیه نظام طاغوت

«اذْهَبْ إِلى‏ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‏» (طه/۲۴)

خدابه موسی می‌گوید: سراغ فرعون برو، با طاغوت برخورد کن. «وَ لَقَدْ بَعَثْنا في‏ كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولا» (نحل/۳۶) در هر امتی رسولی را مبعوث کردیم، برای هر جمعیتی پیغمبری فرستادیم و وظیفه همه آنها این بود «ً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوت‏» بندگی خدا و مبارزه با طاغوت!

بنابراین اصل قیام، امام بلند شد و در مقابل شاه ایستاد. برای کار حق بلند شو و منتظر یار نباش. «تَقُومُوا لِلَّهِ» برای خدا قیام کنید. «مَثْنى» دونفر دونفر ! «‏وَ فُرادى‏» یک نفر یک نفر (سبأ/۴۶)حتی اگر دو نفر هم نبود، «ِلا تُكَلَّفُ إِلاَّ نَفْسَك‏» (نساء/۸۴): تنها هم هستی باید قیام کنی.

امام فرمودند: اگر خمینی تنها هم بماند، دست از حرفش برنمی‌دارد. علی(ع) در نهج‌البلاغه می‌گوید: اگر یک کار حق است بلند شو. اگر هم یار نداری در آینده یار پیدا خواهی کرد.

۲- مقاومت امام و یاران امام در برابر تبعید و زندان و شکنجه

امام در سال ۱۳۴۲ ، فرمود: دیشب یک ساعت بیشتر نخوابیدم، تا صبح نشستم تک تک برای علما نامه نوشتم. قیام کنید و به فریاد اسلام برسید! قیام که شروع شد، گرفتند، زدند، بستند، تبعید کردند. ماموران شاه به مدرسه فیضیه ریختند، هرکس به مقداری که توان داشت، از آنها کتک می‌خورد. بعضی‌ها را از طبقه بالا پرت کردند و بعضی را هم به رودخانه انداختند. دست و پایی شکسته شد. این سرکوب‌ها نتیجه نداد. خود امام را گرفتند و زندان بردند. «رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَني‏» (یوسف/۳۳) خدایا زندان بروم، برای من گواراتر است….

امام را به ترکیه تبعید کردند. «لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنا» (ابراهیم/۱۳) شما را از این منطقه تبعید می‌کنیم. «أَوْ لَتَعُودُنَّ في‏ مِلَّتِنا» یا هم آئین ما باش… . شاه حزبی به نام رستاخیز درست کرد و اعلام کرد هرکس جزء این حزب نیست گذرنامه بگیرد و از ایران بیرون برود. برای اینکه بگویند: ما آزادی دادیم. به یک نفر هم گذرنامه دادند و این را هم نشان دادند که این آقا حزب را قبول نداشت واز کشور بیرون رفت.

 ۳- تداوم حرکت امام در عراق و فرانسه

ماموران ترکیه امام را از ترکیه به بغداد آوردند و رفتند. حاج آقا مصطفی می‌گفت: امام در ترکیه که بود اجازه ندادند پرده را کنار بزند و از نور استفاده کند. به او گفتند: شما لامپ را روشن کن. ولی حیاط را نباید نگاه کنی. ولی در همان اتاق تاریک، با نور لامپ یک دور فقه نوشت. چرا ایشان را به عراق آوردند؟گفتند در عراق مراجع بزرگ و علمای درجه یک هستند که دیگر حنایش رنگی ندارد.

«فَأَرادُوا بِهِ كَيْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَسْفَلين‏» (صافات/۹۸) طراحی کردند ولی خدا همان طرحشان رانقش برآب کرد. ایشان نجف را هم تغییر داد. نور هرکجا باشد ، نور است. چه روی پشت بام و چه ته چاه!

۴- جهانی شدن خبر انقلاب با حضور امام در فرانسه

فشار آوردند که ایشان باید از عراق بیرون برود. گفت: کویت می‌رویم. لب مرز آمد و او را راه ندادند . امام به فرانسه رفت. در فرانسه خبرنگارها جمع شدند. خبرنگارها از کشورهای مختلف و با سلیقه‌های مختلف و با افکار مختلف، بدون استخدام و اضافه‌کاری و مأموریتی ، کلمه به کلمه حرف‌های امام را مخابره می‌کردند. وقتی خدا می‌خواهد آدم را بزرگ کند، همین است.

۵- بازگشت امام به ایران و شکستن بت طاغوت

امام عزیز بعد از یک مدتی از فرانسه به ایران آمد. «فَرَدَدْناهُ إِلى‏ أُمِّه» (قصص/۱۳)‏ موسی را شیر دادند و در جعبه گذاشتند و در دریا انداختند. ما موسی را به مادر برگرداندیم. امام هم به وطنش برگشت. وقتی برگشت، به شاهپور بختیار گفت: من به دهن این دولت می‌زنم.. طرفدارهای شاه یکی یکی فرار کردند. «كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَة، فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَة» (مدثر/۵۰ و ۵۱) مثل گورخری که از شیر فرار می‌کند. البته بعضی هم گیر افتادند. هویدا را که گرفتند، خیابان ایران، مدرسه علوی، شبی که می‌خواستند او را اعدام کنند، یک کلمه خیلی بدی به شاه گفت. از آن فحش‌های رکیک! گفت: فلانی سگ‌های خانه‌اش را آزاد کرد و مرا آزاد نکرد. مرا گیر شما انداخت! «الْأَخِلاَّءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلاَّ الْمُتَّقين‏» (زخرف/۶۷) تمام دوستی‌ها تبدیل به دشمنی می‌شود. مگر آنهایی که برای خاطر خدا دوست دارد،تا خدا هست، دوستی هست.

۶- سؤال: امام زمان با این همه پیشرفت‌های علمی و صنعتی، چطور حکومت تشکیل می‌دهد؟

جواب: خلبان‌هایی مثل بابایی‌ها، اردستانی‌ها، فکوری‌ها، همه اینها زمان شاه بازوی شاه بودند و در آمریکا درس خوانده بودند. اما وقتی امام را شناختند گفتند: ما خودمان و تخصص‌مان در اختیار شما باشد. حدیث داریم وقتی امام زمان(ع) ظهور کند، متخصصین درجه یک دنیا می‌آیند می‌گویند: خود ما و تخصص ما در اختیار شما باشد. سوال:آیا امام زمان حکومت جهانی تشکیل می دهد؟ بله! البته حکومت اسلامی معنایش این نیست که همه مردم عادل و با تقوا باشند. حضرت سلیمان پیغمبر و معصوم بود. حکومت هم داشت. «وَ اتَّبَعُوا ما تَتْلُوا الشَّياطينُ عَلى‏ مُلْكِ سُلَيْمان» (بقره/۱۰۲)‏ یک عده دنبال شیاطین می‌رفتند با آنکه حکومت دست سلیمان بود. ما توقع نداشته باشیم که اگر جمهوری اسلامی شروع شد دیگر کسی کم فروشی نکند. کسی دروغ نگوید. کسی همسرش را اذیت نکند. کسی حق و ناحق نکند. پیغمبر ما خطبه نماز جمعه می‌خواند. یک کاروان تجاری با طبل و دُهل، جنس برای فروش آوردند. همه اینهایی که پای سخنرانی بودند جز، دوازده نفر رفتند.

۷- ریشه محبت مردم به امام

بعضی‌ها محبت و محبوبیت را روی مسائل روانشناسی و سخاوت و بریز و بپاش و زیبایی و باند و حزب و فامیلی می‌برند. «إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا» کسانی که ایمان دارند. «وَ عَمِلُوا الصَّالِحات‏» کارشان درست باشد، «سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا» (مریم/۹۶) خدا مِهر این را در دلها می‌گذارد.

افرادی که ایمان دارند و کارشان درست است، محبوبیت دارند. حتی یک آدم خوب که می‌میرد، آدم‌های بد محله هم می‌گویند این آدم خوبی بود. محبوبیت امام، از مصادیق آمنوا و عملوا الصالحات بود. «سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا» همه هم قبول کردند جز مستکبرین. «فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُون‏» (حجر/۳۰) همه فرشته‌ها به آدم سجده کردند. الا ابلیس! «َ أَبى‏ وَ اسْتَكْبَر» (بقره/۳۴) .

خدایا این انقلاب ما جرقه‌ای از قرآن است. جرقه‌ای از انبیاء است. ضعف‌ها، عیب‌ها، نقص‌ها، کمبودهای نظام ما را برطرف و روز به روز بر عزت و بصیرت و قدرت و وحدت نظام ما بیافزا.

برای سلامتی مقام معظم رهبری، شادی روح امام راحل و شهدای انقلاب اسلامی

الفاتحةمع الصلوات و الاخلاص