بوجاري در اصطلاح ما مردم روستاي ايمن آبادوكروكلا فرایندی است که طی آن برنجهاي شكسته را از برنجهاي دانه درشت جدا مي كند. در قديم از شيوه سنتي استفاده مي شد و با غربال بزرگ دايره اي چوبي با نخهايي بسيار محكم كه خود انواع مختلفي داشت توسط زنان و با نيرو و حركت چرخشي دست انجام مي شد. پس از مدتي دستگاه بوجاري وارد محل شد و كار با دستگاه سرعت و دقت در كار را افزايش داد.
در روستاي ايمن آبادوكروكلا برنج پس از بوجاري شدن در كيسه هاي ۱۰، ۱۵ و ۲۰ كيلويي بسته بندي و به استانهاي ديگر ارسال مي شود. البته در دهه ۷۰ اوج كار اين صنعت مهم تبديلي در روستا بوده است و شرايط ايده آلي را براي تاجران روستا فراهم مي كرد.
غير از بوجاري كردن ساير كارها با نيروي دست انجام مي شد. كيسه ها، در گوني دوزي ها دوخته مي شد حال يا در منازل توسط زنان خانه دار يا در مغازه اي كه فردي با چرخ گوني دوزي چند نيرو استخدام مي كرد تا كار دوخت و دوز كيسه هاي ۱۰،۱۵ و ۲۰ كيلويي برنج را بدوزند.
سپس بوجار كننده برنج با بكار گيري تعدادي نيروي كار اول كيسه هاي برنج را با جوهر و علامت گذاري مي كردند و عنوان برنج مثلا” طارم اعلا را بر كيسه حك مي كردند.پس از غربال شدن برنج برنجها در داخل كيسه ها ريخته مي شد و با دقت در وزن مورد نظر گوشه ي مغازه چيده مي شد. سپس كارگران به دوختن سر كيسه هاي برنج مي كردند و بسته هاي برنج آماده مي شد تا توسط خودرويي مانند كاميون، خاور يا نيسان به مقصد هاي مورد نظر ارسال شود.
در حال جمع آوري اطلاعات بيشتري هستيم. در اولين فرصت پس از تنظيم و ويرايش، در اين بخش ثبت خواهد شد.
