بنام خدائیکه زیباییها را آفرید و زن یکی از زیباییهای آفرینش اوست.
سلام. سلامی به لطافت گل نرگس، گل مریم و……
می خواهم چند خط نوشته ای اول به خودم و بعد به شما عزیزان و هم جنسانم يعني خواهران و مادرانم تقدیم کنم امیدوارم سخنی که از دل بر آمده، بر دل هم بنشیند .
زن به مانند گل لطیف و حساس است، زیبا و خوش بوست و نگاه کردن به او مانند نگاه کردن به گل سبب شادی ونشاط می شود. از طرف دیگر “مانند آن روی سکه می ماند” مثل مروارید درون صدف سفت و سخت است و برای دست یافتن به آن باید تا عمق دریاها سفر کرد.
خداوند چقدر به زن لطف داشته که بیشتر خوبیهای انسان در وجود زن نهاده شده است. از قبیل:محبت و عاطفه، دلسوزی و غمخواری، پایدار و مقاوم همچون درختان چنار و صنوبر در مقابل باد و بوران و در پایان سدی محکم و استوار درمقابل سیلاب حوادث.
زنان ديارم، بیایيد چون کوه استوار بمانیم و هیچ بهمنی حتّی در برفی ترین روزهای زمستانی موجبات ریزش مارا فراهم نکند.
ما زنها صبر و تحملمان نسبت به مردها خیلی زیاد است؛ ببینید که خداوند چگونه گوهر وجودی که همان{صبوری وشکیبای است} را به ما بیشتر از مردها ارزانی داشته و هسته ای سفت وسخت را در پوسته ای نازک و ظریف قرار داده. دیگر اینکه وقتی خداوند ما را از زن بودن به مادر شدن ارتقاء داد، یعنی یکبار دیگر ما را به خودش وصله زد. مگر نه اینکه می گویند مهر خداوند هفتاد مرتبه بالاتر از مهر مادر می باشد؛ مادر محبوبترین و مقدسترین واژه ی دهر است که هرکس به این مقام برسد خداوند بهشت را زیر پایش قرار می دهد. پس بیایيد پاهای تان را بالا بگیرید و بهشت رادر زیر پاهای تان له نکنید، بلکه در بالا ها سیروسفری داشته باشید و این ممکن نشود مگر باعّزت نفس و تقوا.
زنهای امروزی دنبال تفاهم هستند نه سازش. در صورتی که اگر سری به گذشته بزنیم می بینیم که بودند زنهایی که هیچ سنخیتی با شوهرانشان نداشتند ولی خود را با شوهرانشان سازگار کردند و مهر صبوری را بر پیشانی شان زدند.
زندگی که همه اش تفاهم نیست بلکه بیشتر آن سازش است مانند سازگاری ما با محیط.
این بهار و زمستان و این پاییز و تابستان نیست که خود را با ما هماهنگ می کند بلکه این ما هستیم که چون زمستان بیاید اجاق خانه ی مان را گرم می کنیم و چون بهار بیاید لباس بهاری به تن می پوشیم. اینها همه درسی است از طبیعت که ما خود را با محیط هماهنگ می کنیم و از هر چیز بهترین را انتخاب میکنیم و سعی میکنیم که خود ساخته شویم نه خود باخته.
من می گویم حالا که خداوند این همه از زیبایهای خلقتش را بر تن ما پوشانده است ما خود موجبات رشد و ترقی مان را فراهم کنیم و جا پای بزرگترها بگذاریم.
بیاییم خودمان برخود تمبر تبلیغات و تمبر شهوات نزنیم وخود را آلوده ی دست بیگانگان قرار ندهیم بلکه هر چیزی که ارزش بیشتری دارد محافظت از او سخت تر است.
اصلا یک مثال ساده بزنیم ما طلا و جواهراتمان را درون صندوقچه ای دور از دسترس حسودان و دزدان نگه می داریم. پس هر چیز که ظریف تر وزیباتر باشد محافظت بیشتر و بهتری را می طلبد. پس باید از خداوند مدد بگیریم و از او در خواست کنیم که قدرتی دهد تا در برابر ناملایمات روزگار از خود محافظت نماییم و فریب دسیسه های شیاطین را نخوریم. هر که بر خدا توکل کند، بی شک خدا نیز مدد کار اوست.
