شهيدي كه به عنوان تنها شهيد مهمان روستاي مان معروف است.
شهيدي از شهرستان كرج كه داستان حضورش در روستاي مان، حكايتي زيبا و ماندگار به همراه دارد.
ايشان پس از خواهرش به عنوان دومين فرزند خانواده در سال ۱۳۵۰ در زنجان از يك خانواده ي مذهبي به دنيا مي آيد.
دوران ابتدايي را در مدرسه ي ابتدايي شهر زنجان سپري مي كند و وضعيت تحصيلي خوبي داشت. با توجه به شرايط كاري پدر در سن ۱۰ سالگي به همراه خانواده به شهر كرج مهاجرت مي كنند و دوران ابتدايي و راهنمايي را در مدرسه ي حمزه ي كرج پشت سر مي گذارد.
سيد مجيد كه عضو فعال بسيج شهر كرج بوده است پس از اتمام سال سوم راهنمايي از درس و مدرسه كناره گيري مي كند و براي اعزام به جبهه اقدام مي كند كه به دليل سن كم و همچنين جثه ي كوچكش پذيرش نمي شود. سيد مجيد حتي در شناسنامه اش نيز دست مي برد تا به جبهه اعزام شود، اما نتيجه نمي دهد.
از آن پس، بيشتر فعاليت هاي او كمك به جبهه ها بود. او مدتي را در مركز تجاري به نام پاساژ دانشكده ي كرج به تعليم و آموزش تعمير وسايل الكتريكي پرداخت.
سيد مجيد در سن ۱۷ سالگي ور در ارديبهشت ۱۳۶۷ براي دوره آموزشي ۴۵ روزه به پادگان آموزشي قُدس مردآباد كرج مي رود و با مخالفت پدر مواجه مي شود. پدر كه سن و سال و جثه كوچك پسرش را نظاره مي كند مي گويد درس برايت واجب تر است از طرفي تو هنوز قد و قامتي نداري چه عجله اي داري؟ كه مجيد نمي پذيرد و به هر شكل ممكن رضايت پدر را براي حضورش در جبهه جلب مي كند.
پس از دوره آموزشي از پادگان شهرپسند كرج به منطقه شلمچه اعزام مي شود كه مادر، خواهر و برادرش او را همراهي مي كنند.
او در لحظه ي خداحافظي به خانواده مي گويد: من رفتم احتمالا” بر نمي گردم، شما نگران نباشيد.
ايشان كه عضو پايگاه مقاومت بسيج شهيد جهازي بود به همراه ۱۶ نفر از دوستان بسيجي خود به جبهه مي رود و به منطقه شلمچه اعزام مي شود و دوستانش به ترتيب ۲ مرداد همايون مدني، ۳ مرداد اصغر شجاعي و ۴ مرداد مجيد موسوي به شهادت مي رسند.
آقاي قرهي مسئول پايگاه بسيج پس از شهادتش به خانواده اش مي گويد:
مجيد غروب سوم مردادماه ۱۳۶۷، با شهادت دو دوستش چنان ناله مي كرد و اشك مي ريخت و دلتنگ دوستانش شد كه فرداي آنروز يعني چهارم مردادماه ۱۳۶۷ در عمليات مرصاد، با برخورد تركش به پشت گردن و نخائش، خودش به شهادت مي رسد و به سوي خداوند پر مي كشد و به دوستان شهيدش مي پيوندد.
پس از شهادت سيد مجيد موسوي خبر شهادتش به همراه ساك و وسايل شخصي اش توسط بچه هاي پايگاه مقاومت بسيج جهازي، به خانواده داده مي شود اما خبري از پيكر پاك شهيد نمي شود.
پدرش سجاد موسوي تمام مناطق جنوب كشور مثل شلمچه، آبادن، اهواز و … را به جستجويش مي پردازد اما خبري از فرزندش نيست.
مادر سيد مجيد نيز در جستجوي پسرش، هر روز صبح به معراج الشهداي تهران مي رود تا با ديدن جنازه هايي كه غير قابل شناسايي بود شايد فرزندش را بيابد اما هيچ كدامشان علائمي از مجيدش را همراه ندارد. حدود ده روزي از اين واقعه و پيگيري هاي خانواده شهيد مجيد موسوي برا يافتنش مي گذرد.
اما طرف ديگر اين حادثه، در روستاي كروكلا رخ مي دهد. پيكر شهيد مجيد موسوي پس از شهادتش به اشتباه و به دليل شباهت بيش از اندازه ي او با سيد رضا هاشمي كرويي به بابل منتقل مي شود.
اين اشتباه به اين دليل بوده است كه چون تركش به پشت گردن و نخاع شهيد مجيد موسوي برخورد مي كند پلاكش از گردنش جدا مي شود و شناسايي، تنها از روي ديدن چهره اش توسط پسر عمه اش ميسر مي شود كه يكي از بستگان سيد رضا هاشمي در معراج الشهدا تاييد مي كند كه اين سيد رضاست و نام سيد رضاي روستاي مان به عنوان شهيد سيد رضا هاشمي كرويي با مشخصات كاملش در دفتر اسامي شهدا ثبت مي شود و خبر شهادت به همراه پيكرش به شهرستان بابل و بيمارستان شهيد يحيي نژاد بابل ارسال و منتقل مي شود.
جالب اينجاست در مراسم ويژه شب وداع شهيد با خانواده، كه اصولا” طبق برنامه، شب قبل از به خاك سپاري شهدا در منزل شهيد صورت مي گيرد به دليل شباهت فراوان، هيچكدام از اعضاي خانواده ي درجه يك سيد رضا، حتي پدر و مادرش متوجه آن نمي شوند كه اين فرزند آنان يعني سيد رضا نيست.
مراسم تشييع پيكر پاك شهيد سيد مجيد موسوي كه به اشتباه به نام سيد رضا هاشمي كرويي مي باشد در بابل به رسم ديرينه ي ديگر شهداي شهر و روستايمان صورت مي پذيرد و در روستا از ورودي ايمن آباد به سمت گلزار شهداي بالاكروكلا تشييع مي شود و با احترام تمام، كنار شهيد سيد علي هاشمي كرويي(آيت اله) كه دقيقا” دو سال پيش در اول مردادماه ۱۳۶۵ به شهادت مي رسد به خاك سپرده مي شود.
سيد رضا كه به عنوان پانزدهمين شهيد روستاي ايمن آباد و كروكلا نام مي گيرد، مراسم سوم و هفتمين روز شهادت شهيد سيد رضا هاشمي كرويي در روستا برگزار مي شود.
روز نهم مردادماه سيد رضا هاشمي جهت گذراندن مرخصي، به روستا برمي گردد كه باعث تعجب و حتي وحشت بعضي از اهالي بويژه اعضاي خانواد ه اش مي شود.
شهيد رضا هاشمي زنده بهيه، بي يمو محل!!(شهيد سيد رضا زنده شده است و به روستا بازگشت). اين جمله اي بوده كه آنزمان ورد زبان اهالي روستاي ايمن آباد و كروكلا بوده است.
پس از مدتي به اين فكر افتادند، پس اين شهيدي كه به نام سيد رضا در روستا به خاك سپرده شده است كيست و اهل كجاي ايران است؟
نكته ي قابل توجه وجود يك شماره ي تلفني مي باشد كه در جيب پيراهن شهيد سيد مجيد موسوي بوده است و چون شهيد موسوي از نظر جسمي سالم بوده است و فقط با اصابت يك تركش به پشت گردنش شهيد شده بود لباسش را خانواده ي سيد رضا به امانت از تن شهيد خارج كردند و پيش خود نگه داشتند و با جستجوي مجدد در لباس شهيد به اين شماره تلفني كه روي تكه كاغذي كوچك نوشته شده بود مي رسند.
اين شماره تلفن محل كار داماد شهيد سيد مجيد موسوي بود كه در فرودگاه مهر آباد كار مي كرد و توسط خواهرش هنگام اعزام روي كف دست مجيد نوشته مي شود و مجيد با نشستن در اتوبوس و دريافت يك تكه كاغذ از بغل دستي اش آنرا ياد داشت مي كند و در جيبش قرار مي دهد.
پس از تماس با دامادش كه حدود ۱۸ روز از شهادت سيد مجيد مي گذرد، خانواده ي سيد مجيد متوجه حضور شهيد سيد مجيد موسوي در شمال كشور، استان مازندران، شهرستان بابل و روستاي بالا كروكلا مي شوند.
خانواده شهيد موسوي در اول شهريور سال ۱۳۶۷ با مجوز از دفتر امام خميني(ره) و بنياد شهيد كشور، جهت نبش قبر و انتقال جنازه به كرج اقدام مي كنند. هرچند دفتر حضرت امام خميني(ره) به پدر شهيد موسوي مي گويند: ” اگر شما و مادرش طاقت داريد، نبش قبر نكنيد بهتر است.”
شب قبل از حركت، مادر مجيد، پسرش را درخواب مي بيند كه به او مي گويد: جايم راحت است و ميل به برگشتن ندارم.
از طرفي پدر نيز جهت برگرداندن مجيد از بابل به كرج استخاره مي كند و خوب نمي آيد، اين بود كه در مجموع خانواده ي موسوي منصرف مي شوند و مجيد را به عنوان مهمان به اهالي روستاي ايمن آباد و كروكلا مي سپارند تا ميزبان خوبي برايش باشند.
مادر سيد رضا هاشمي(شهيد زنده روستا) مي گويد:
شهيد مجيد مثل پسرم و شايد از پسرم ارزشمند تر است، دلم به اوست و هميشه به كنار مزار فرزند شهيدم مي آيم و همواره به ياد غربت اين شهيد و دوري از مادرش گريه مي كنم.
و اما سيد رضا شهيد زنده ي روستا مي گويد:
افتخار بزرگي براي من، خانواده ام و همچنين اهالي روستا مي باشد كه مهمان عزيزي چون شهيد موسوي در روستايمان است و بايد حق ميزباني را به خوبي ادا كنيم.
من هم به احترام شهيد مجيد موسوي، پس از ازدواج و تولد اولين فرزندم كه خداوند پسري به من عنايت كرد، نامش را مجيد گذاشتم.
سيد مجيد هاشمي كرويي كه بسيار شبيه شهيد سيد مجيد موسوي مي باشد، مي گويد: از اين رخداد منحصر به فرد بسيار خوشحالم كه نام شهيدي از كشورم را با خود به همراه دارم و اميدوارم در رفتار و گفتارم همانند او باشم.
وبسايت روستا از خانواده ي شهيد سيد مجيد موسوي بابت همكاري شان در دريافت و جمع آوري اطلاعات شهيد،
از آنان بسيار قدرداني مي كند.
روحش شاد و يادش مانا
يادمان باشد فراموششان نكنيم
آرامش ديروز و امروز ما، حاصل جانفشاني شهيدان است.
