اتي كه ميِّنه، امروزِ روز دنيا پيشرفت هكرده وُ امكانات تفريحي وُ سرگرمي هم ويشتر بهيه، گرفتاري هم كه اَتا دِتا نيه. بعضي ها عقيده دارننه، اينا باعث بهيه تا امه مله ي آدما، كمتر دنبال اين دواشن كه اَتا كَش ديگه، شه خاطرات قديمي ره كه اَنه توم نيه بگذشته، تازه هَكِنِن.
اسا يا دور هم هنيشتن وُ شونيشت هكردن پشتي، يا اتا همايش برگزار هكردن وُ دور هم جمع بهي ين، و يا وسايلي كه وشون قديمي خاطرات ره زنده كنّه ره، جمع و جور هكنن.
اسا، اگه اتكه فكر هكنيم امه روستا و مله دله، كمتر خانواده اي ره تومي پيتا هكنيم كه آلبوم عكس، وشون سره، دني باشه.
اون قديم قديما كه كِچيك تر بيمي وُ پر سِره دهيمي عكس، تا الآن كه گت بهيميآ، سره خنه بساتمي و سيوا بهيمي. اسا چه غم بِواره عكس ها ره، چه اتي خشي امه ياد بي يه، بهرحال مزه دار هسه.
آقاي سيد رضا هاشمي كرويي(فرزند مصطفي) كه خدا وره حفظ هكنه و ونه پرُو مار ره سايه، ونه سر دواشه وُ ونه سايه، ونه زن وُ وچه سر، شه آلبوم قديمي دله اتا چرخ هيته وُ ، اتا بيست بيست و پنش تا عكس ره انتخاب هكرده وُ امه مله وبسايت وسه راهي هكرده، بهوته كه وبسايت دله بهليم ، تا قديمي ها بوينن وّ وشون ره مزه بكنه.
عكس هايي كه همين صفحه بن وينني سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۶ بهيت بهيه، يعني حدود ۴۵ سال پيش.
اِما هم بهوتمي، دتا بخش هكنيم و وبسايت دله بهليم تا اتي دلِ وِس وره هارشينا، شماره مزه بكنه.
بخش اول ره الآن هيا ويمي، بخش دوم ره جمعه نماشته ي هفته بعد.
