سال هاست که تصویری از چهره زنده ياد نوشیروانی، خیّر بزرگ بر روی دیوار، در و شیشه ي مغازه های مردم بابل نصب است، اما تاکنون در سطح شهر هیچ ارگان و سازمانی برای نصب تندیس این خیر ارزشمند اقدام نکرده است.
۲۳ اسفند ماه ۱۳۹۲ مصادف بود با چهل و دومین سالگرد درگذشت خیّر بزرگ استان مازندران يعني زنده ياد سید حسین فلاح نوشیروانی که خدمات ارزشمندی را به جامعه ارائه داده است و همواره یاد و نام و خاطره وی در دل ها زنده است و مردم یادش را گرامی می دارند.
مراسم گرامیداشت سالگرد خیر بزرگ بابلی، زنده ياد سید حسین فلاح نوشیروانی ديروز شنبه ۲۴ اسفندماه از سوی دانشگاه صنعتی نوشیروانی و مرکز خیریه معلولین نوشیروانی بابل بر سر مزار آن مرحوم با حضور جمعی از حامیان معلولان، خیران، استادان، دانشگاهیان ، دوستان و آشنایان در روستای نوشیروان کلا از توابع شهرستان بابل برگزار شد.
هر شهر یا استانی نمادهایی دارد که به آن افتخار می کند. این نماد ها می تواند طبیعی باشدیا اثری تاریخی و یا میراثی معنوي. این نمادها همواره سر زبان مردم است و کمتر کسی است که آن را نشناسد.
شهرستان بابل نیز در کنار جاذبه های طبیعی و تاریخی، میراثی دارد معنوی که خود منشا خدمات مادی و معنوی فراوانی بوده است و این میراث به عنوان تفکر خیرخواهانه و فرهنگ دوستانه است که این شهر را با سایر مناطق متمایز می سازد.
در بابل کسی نیست که مرحوم نوشیروانی را نشناسد. و اگر کسی او را نشناخت بابلی نیست!چرا که در جای جای شهرمان آثار خیر این مرد نیکوکار مثل خورشید می درخشد:دانشگاه، مسجد، مدرسه، درمانگاه، پل، حمام، راه، دارلايتام، زایشگاه و … ده ها فعالیت فرهنگی و آموزشی و عام المنفعه دیگر یادگار فردی است که آسایش خویش را در رفاه دیگران می دانست .
نوشيرواني را بيشتر بشناسيم
مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی فرزند سید احمد در حدود سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در قریه نوشیروانكلا از توابع شهرستان بابل دیده به جهان گشود.
از همان اوان طفولیت آثار هوش و استعداد خارق العاده در سیمای این سید جلیل القدر هویدا بود.
در ۶ سالگی عم جزء را نزد زن معلمه ای به نام ملاخیران آموخت و سپس قرآن كریم را نیر در مدت ۳ ماه از محضر آخوند شیخ محمد سالاری ختم نمود.
به توصیه جد مادریش مرحوم سید آقا نوشیروانی، برای ادامه تحصیلات به مدارس شرافت و احمدی در بارفروش می رود.
وی به مدت ۸ سال در این مدارس به تحصیل اشتغال داشته و همواره از شاگردان بسیار خوب و ممتاز بوده است.
پس از مدتی جهت یافتن كاری مناسب عازم مشهد مقدس می شود و پس از مدتی نیز به تهران عزیمت می نماید و در تجارت خانه آقای حكیم زاده یزدی مشغول به كار می شود. در آنجا پس از بروز شایستگی، لیاقت و كاردانی و بالا بودن سطح سواد و معلومات از یك طرف و نجابت و دیانت و امانت داری از طرف دیگر موجب تأثیر در مرحوم حكیم زاده و دیگر كاركنان شركت وی می شود و پس از مدتی به مدیریت داخلی شركت ارتقا می یابد.
سید حسین حدود ۱۷ سال با مرحوم حكیم زاده همكاری نزدیك اقتصادی داشته و در این مدت خانواده حكیم زاده چنان مجذوب سجایای اخلاقی، پاكی و شرافتمندی وی گردیدند و با او چنان رفتار صمیمانه و محبت آمیزی داشتند كه گویی یكی از اعضای خانوادشان می باشد و بر همین اساس جهت تشكیل خانواده برای او اقدام می نمایند و از خانواده مرحوم حجة الاسلام طاهری (یزدی) دختری را برایش برمی گزینند كه بیش از پیش راه سعادت و ترقی معنوی او نیز فراهم می شود.
پس از مدتی مستقلاً به فعالیت اقتصادی و كار تجاری می پردازد و در بازار تجارت آهن ایران موفقیت هایی کسب می نماید.
پرداختن به امور تجاری و دیدن زرق وبرق تمدن و مظاهر مادی هرگز مانع آن نشد كه فكر، آرمان و ایده مرحوم نوشیروانی از مردمی كه از میان آنها برخواسته بود منحرف شود و از مسائل و مشكلات آنان غافل شده و در فكر چاره جویی نباشد.
روح بلند این مرد خیر، فرهنگ دوست و خیراندیش در ۲۳ اسفند سال ۱۳۵۰ پس از ۶۹ سال خدمت به خلق به لقاء الله پیوست. خدایش رحمت كند.
خدمات سيد حسن فلاح نوشیروانی
۱ – احداث آب انبار در یزد (سال ۱۳۱۷)
۲ – احداث دبستان ۶ كلاسه در زمینی به مساحت ۷۰۰۰ متر مربع در روستای نوشیروانكلا (سال ۱۳۲۳)
۳ – احداث مسجد در روستای نوشیروانكلا (سال ۱۳۲۴)
۴ – احداث و تكمیل حمام در ورستای نوشیروانكلا (سال ۱۳۲۴)
۵ – احداث كارخانه روغن كشی در كردكوی و كارخانه پنبه پاك كنی در گرگان و گنبد
۶ – حفر چاه عمیق آب شرب در كردكوی
۷ – لوله كشی آب شرب در روستای نوشیروانكلا
۸ – تعمیر مرمت پل روستای نوشیروانكلا
۹ – تعمیر پل روستای نقارچی محله
۱۰ – تعمیر و مرمت پل روستای درویش خاك
۱۱ – احداث دبستان ۶ كلاسه در روستای آردكلا
۱۲ – احداث دبستان ۶ كلاسه دخترانه در روستای نوشیروانكلا
۱۳ – احداث درمانگاه در روستای نوشیروانكلا
۱۴ – احداث درمانگاه مجهز در روستای دیوا
۱۵ – تأسیس آموزشگاه حرفه ای در بابل (سالهای ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵(
۱۶ – تأسیس انستیتو تكنولوژی در بابل (سالهای ۱۳۴۶ و ۱۳۴۷(
۱۷- تأسیس هنرستان صنعتی نوشیروانی در بابل (سالهای ۱۳۴۵ و ۱۳۴۶(
۱۸ – احداث پرورشگاه یتیمان در بابل (سالهای ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵
۱۹ – احداث بانك خون در بابل (سالهای ۱۳۴۶ و ۱۳۴۷(
۲۰ – احداث زایشگاه ام البنین در بابل (سالهای ۱۳۴۶ و ۱۳۴۷(
۲۱ – احداث ساختمان جذامیان در مشهد مقدس
۲۲ – اهدای زمین برای ساخت مدرسه به آموزش و پرورش بابل
۲۳ – تعمیر و مرمت خانه صاحب خانه اش
۲۴ – اهدای بورس تحصیلی به عده ای از دانشجویان دوره آموزش تكنیسین در بابل
۲۵ – اهدای بورس تحصیلی به تعداد ۸۶ نفر از دانشجویان دانشگاههای سراسر كشور
۲۶ – اجرای چندین برنامه عروسی برای عده ای از دختران و پسران روستاهها و شهرها
۲۷ – كمك های نقدی به پرورشگاه هر ماهه ۲۰۰۰۰ ریال
۲۸ – تأسیس ۶ كلاسه در مجاورت پرورشگاه
۲۹ – گشایش حساب پس انداز برای ۱۰۰ تن از ایتام پرورشگاه و تأدیه مبلغی به حساب آنان
۳۰ – كمك نقدی به مبلغ ۳۰۰۰۰۰۰۰ ریال در سانحه آتش سوزی شهرستان ساری (سال ۱۳۴۶(
۳۱ – كمك نقدی به زلزله زدگان اكثر نقاط كشور
۳۲ – كمك نقدی به اردوی كار استان
۳۳ – احداث ۴ دبستان به نام ۴ تن از دانشمندان ایرانی در ۴ شهر كشور
۳۴ – كمك به مبلغ ۱۰۰۰۰۰۰ ریال برای ساخت دبیرستان اسلامی بابل
۳۵ – كمك نقدی به مبلغ۶۰۰۰۰۰ریال به یكی از روحانیون بابل برای احداث مسجد امام حسن مجتبی(ع(
۳۶ – كمك برای احداث زندان در شهربانی بابل
۳۷ – احداث كارخانه قند در خوی و ارومیه
۳۸ – احداث كارخانه روغن و صابون مارگارین(خروس نشان) در جاده ورامین
۳۹ – احداث مدرسه راهنمایی در روستای اجواركلا توسط فرزندانش
۴۰ – احداث نساجی بابكان در روستای اجواركلا توسط فرزندانش
۴۱ – كمك به احداث ساختمان پل كله بست
۴۲ – كمك به احداث ساختمان پل بهنمیر
۴۳ – تهیه ۴۰ هكتار زمین در مجاورت روستای متی كلا و اهدای آن به شهرداری بابل
۴۴ – راه اندازی شبكه مدرسه بابل توسط فرزندانش
